معجونی از گرما و سردرد!!!!

دو شبه که به خاطر گرمای هوا نتونستم بخوابم، فقط بعد از اذان صبح که یه کم هوا خنک تر شده خوابم برده... خب ما بچه تبریزی ها، خصوصا بچه های قدیمی تر مثل من به هوا و بادهای خنک این شهر عادت کرده بودیم و هنوز نمی تونیم گرمای هوا رو باور کنیم... 

سر و ته تابستون های ما دو ماه بود که اون هم با بادهای خنکی که می وزید خیلی دلچسب می شد و من عاشق تابستون های شهرمون بودم... هیچ کجای ایران (تا جایی که من می دونم) بادهای تبریز رو نداشت!

القصه این شد که ما نیازی به کولر نداشتیم و الان هم کولر نداریم، اما این واقعیت رو که بدون کولر از پا می افتیم رو در این دو سه روزه فهمیدم و به عینه درک کردم!! 

دمای هوا 40 درجه بود.... تمام این شرایط باعث گرمازدگی من شد، این گرمازدگی وقتی با ناراحتی هایی که از قبل داشتم (سینوزیت و میگرن) مخلوط شد، معجونی شد که نمی شد با وجودش باز هم روزه گرفت... 

امسال خوب شروع کرده بودم و فکر می کردم می تونم تا آخرش روزه بگیرم اما فعلا که فقط چشمم به آسمون و دستم به دعاست که شاید هوا خنک تر بشه و حال من هم خوب بشه تا بتونم قبل از این که رمضون تموم بشه باز هم روزه بگیرم...