ایست! آب نیست
هوا خیلی گرمه. تغییرات اقلیمی رو به طور واضح میشه احساس کرد، دیگه از بادهای خنک تبریز خبری نیست. شعاری که شرکت آب و فاضلاب توی تبلیغاتش زده بود خیلی باحال بود و به نظرم باید همه جا و جلوی چشم همه ی مردم قرارش می دادند تا همه به اهمیت این مسئله پی ببرند. شعار این بود: «ایست! آب نیست» ...
تابستون ها گرم تر شده و دیگه خبری از بارندگی های خوب خصوصا در فصل زمستون نیست، گذشت اون زمانی که همه جا رو برف می گرفت و برف های کوچه و خیابون قبل از این که فرصت آب شدن پیدا کنند روشون با برف های جدید پر می شد و اینطور میشد که تمام فصل زمستون وقتی از خونه بیرون می رفتیم احتمال لیز خوردن روی یخ و برف بود... اما حالا چی؟ یا برف نمی باره و یا این که اونقدر ضعیفه که نباریده آب میشه!
...
امروز صبح وقتی داشتم می اومدم سر کار سوار اتوبوس شدم اما از شانسم این همون اتوبوسی بود که هیچ وقت کولرش رو روشن نمی کنه! خدا پدر راننده رو بیامرزه که می خواد ثواب روزه مون رو بیشتر کنه!!... اتوبوسش از اونهاییه که پنجره هاش باز نمیشه و این آقای راننده ی عزیز هر سال تابستون مردم رو توی اتوبوسش کباب می کنه... خلاصه که وقتی از اتوبوس پیاده شدم سر تا پا خیس عرق بودم و با این شرایطم مجبور بودم توی یه کوچه ی طولانی که این موقع از صبح سایه و خنکه رد می شدم، حساب کنید که با این وضعیت تونستم یه کم خنکی رو احساس کنم و یادی از خنکی های هوا در سال های قبل بکنم... یعنی اگه اتوبوس اونقدر گرم نبود من نمی تونستم خنکی بیرون رو لمس کنم!... یادش بخیر، صبح و شب توی شهر من تبریز هوا حسابی خنک میشد، اصلا نیازی به کولر نبود...
...
قدر آب رو بدونید، واقعا آب توی کشور ما داره تموم میشه... توی همین شهر خودمون تبریز مصرف آب در فصل تابستون بیشتر از ذخایر آبیه و برای تامینش چاه می زنند، و خیلی جالبه که بدونید اگه یه روزی در عمق دویست متری به آب می رسیدند حالا در چهارصد و یا ششصد متری به آب میرسند.... ذخایر آب های زیرزمینی هم داره ته میکشه... اینها رو مدیر شرکت آب و فاضلاب تبریز می گفت.
